ชีวิตประจำวันก่อนเปิดเทอมและหลังเปิดเทอม
สวัสดีคะทุกคน ต้องขอโทษด้วยนะคะที่หายเงียบไปนานเอิงไม่ค่อยมีเวลามาพิมพ์สักเท่าไหร่แต่สัญญาคะว่าจะมาพิมพ์บ่อยๆ วันนี้ก็จะมาเล่าเหตุการณ์ก่อนเปิดเทอมนะคะ(ช่วงที่หายไป)ก็ไม่ได้ไปไหนหรอกคะ55ปิดเทอมแต่อยู่แค่บ้านไม่ก็ไปกรุงเทพฯก็เรื่อยๆคะ55ก็มีทบทวนบทเรียนแล้วก็อ่านที่จะเรียนในเทอมใหม่ เช่น วิชาฝรั่งเศสก็อ่านนำไปคำไหนไม่รู้ก็ไปนั่งแปลจะได้รู้ความหมาย ก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนเด็กทั่วไปคะแต่มีอย่างเดียวที่ไม่เหมือนคือเพื่อนๆคงออกไปเที่ยวกับเพื่อนในยามว่างใช้ไหมคะแต่เอิงไม่คะเอิงอยู่บ้านส่วนตัวไม่ค่อยชอบออกจากบ้านนอกจากไปเที่ยวกับครอบครัวน่ะคะ ด้วยความที่เราเองก็กลัวอะไรหลายๆอย่างสมัยนี้ไม่เหมือนสมัยก่อนแล้ว สมัยนี้อันตรายกว่าสมัยก่อนเยอะคะ ใครที่ออกไปเที่ยวก็ระมัดระวังตัวหน่อยนะคะเอิงเป็นห่วงทางที่ดีถ้ากลัวก็ไปกับผู้ปกครองดีกว่าคะอย่างน้อยก็อยู่ในสายตาผู้ใหญ่นะคะ ต่อคะก็มีก่อนเปิดเทอมที่ไปต่างจังหวัดไปพักผ่อนกับครอบครัวคะ เปิดเทอมก็วันที่ 3พฤศจิกายน คะ เปิดมาก็ไม่ค่อยได้เรียนสักเท่าไหร่คะ แต่ปัญหาคืออาจารย์ที่ปรึกษาไม่มีคะ55อาจารย์เกรียงไกรไปต่างประเทศอันนี้ไม่เป็นไรคะรู้กันแต่เปิดมาอาจารย์อีกคนหายไปโดยไม่บอกอะไรเลย เอิ่มมมมม พอเจอครูประจำชั้นก็เลยถามว่าวันจันทร์ไม่ได้มาหรอคะอาจารย์เลยบอกว่าครูไม่ได้เป็นที่ปรึกษาห้องพวกเธอเเล้วนะ....ความเงียบครอบงำทุกคน55 อาจารย์ก็ได้บอกต่อว่าพอที่ปรึกษาของเด็กห้อง1ลาคลอดครูเลยต้องไปช่วยคุม ทีนี้ทุกคนก็เงียบเพราะไม่รู้จะทำอะไรต่อเลยคะ ตอนนั้นก็วุ่นวายคะเหมือนครูเกี่ยงกันว่าจะให้ใครเป็นครูที่ปรึกษาห้องเอิงสุดท้ายก็ได้อาจารย์ที่ปรึกษาเรียบร้อยแล้วคะตอนนี้ อ่อไม่นานอาจารย์เกรียงไกรก็กลับมาไทยนะคะอาจารย์ไม่ได้ทิ้งงานนานคะเป็นห่วงนักเรียนกลัวเรียนไม่ทันด้วย แถมอาจารย์ยังได้ให้เหรียญ 1ยูโร กับเอิงอีกด้วยไปเที่ยวยังไม่ลืมกันเลยน่ารักที่สุดเลยคะอาจารย์คนนี้ ใครบอกน่ากลัวเอิงว่าคิดผิดอย่างแรงงงงงง55 จบคะ55สรุปว่าปิดเทอมนอนอืดอยู่บ้าน คุยกับเพื่อนชาวต่างชาติ คุยกับอาจารย์เกรียงไกร(นานๆทีคะ) อ่อเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเอิงไปทัศนศึกษาที่สวนนงนุชด้วยจะบอกว่าสนุกไหมก็สนุกคะแต่ไม่ค่อยประทับใจสักเท่าไหร่คะ ตอนนี้ก็เข้าสู่โหมดการเรียนต่อ ไม่ค่อยได้พักสักเท่าไหร่ ยังไงก็ยังต้องขอบคุณคนที่เข้ามาอ่านบล็อกของเอิงนะคะมีความเห็นอะไรหรือมีข้อผิดพลาดก็สามารถแสดงความคิดเห็นได้เลยนะคะ
ขอบคุณคะ
ชัญญากัญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น