เหตุการณ์เมื่อวันอังคารและวันพฤหัสบดี
สวัสดีคะท่านผู้อ่านเอิงว่าจะมาหลายวันแล้วคะแต่เกิดเหตุการณ์ไม่ค่อยดีขึ้นเยอะคะมาไล่กันที่อันแรกนะคะ เด็กราฃินีบูรณะรู้กันแน่นอนนนน เมื่อวันที่ 9 กันยายนเรามีพิธีมุฑิตาคารวะครูที่เกษียณกันคะ ซึ่ง 1 ในอาจารย์ที่เกษียณนั้นมีอาจารย์ฝรั่งเศสคนนึงคะ คือ อาจารย์มนัส หรั่งเทศ อาจารย์เป็นคนน่ารัก อัธยาศัยดีมากๆคะ เห็นหน้าอาจารย์มาตั้งแต่ม.1แล้วคะจนรู้ว่าสอนฝรั่งเศสตอนแรกรู้จักแค่อาจารย์เกรียงไกร แต่พอรู้ว่าอาจารย์มนัสก็สอนฝรั่งเศสยิ่งทำให้อยากเรียนมากขึ้นแต่พอขึ้นมาม.4คิดว่าจะได้เรียนกิจกรรมกับอาจารย์มนัสแต่อาจารย์ดันมาเกษียณซะนี้= =นักเรียนเลยไปไม่เป็นเลยคะทีนี้ัแต่ถึงอาจารย์จะเกษียณแต่อาจารย์ก็ยังอยู่ในใจพวกเราทุกคนเสมอนะคะ
เรื่องที่สองเมื่อวานเอิงไม่ได้ไปโรงเรียนคะ อย่าพึ่ีงคิดว่าเอิงโดดเรียนนะคะ เอิงโดนแมงมุมกัดคะ เพื่อนๆคงคิดว่าเอิงเป็น spiderwomen กันไปเรียนร้อย เอิงยังไม่ได้เป็นนะคะ555อยากเป็นอยู่นิดหน่อยคะ อยากรู้รึยังว่าทำไมเอิงถึงโดนกัด เอิงไม่ได้เอานิ้วไปแหย่มันแน่นอนคะ ในขณะที่ทุกคนกำลังหลับกันนั้นเด็กสาวที่ฃื่อว่าเอิงก็หลับเช่นเดียวกัน แต่ในระหว่างที่เอิงกำลังพลิกตัวมาทางซ้ายนั้นก็มีความรู้สึกเหมือนใครเอาเข้มมาจิ้มตรง สีข้างซ้ายของเอิงจึก!!!เอิงลุกขึ้นมานั่งคะด้วยอาการที่ยังมึนงงอยู่นั้นก็คิดว่ามดกัดเลยเอาแป้งมาทาตรงที่เจ็บแต่มันไม่ใช่แค่เจ็บสิคะมันเริ่มแสบคะแล้วระหว่างที่เอิงทิ้งตัวจะนอนตอนนั้นก็เกิดอาการปวดกระดูกซี่โครงข้างซ้ายอย่างหนัก หัวใจเหมือนถูกใครบีบแน่น แขนซ้ายเริ่มปวดหนัก หายใจไม่ออก เอิงจึงปลุกพ่อขึ้นมาเรียกแล้วเรียกอีกแต่พ่อไม่ตื่นในระหว่างนั้นก็มีเสียงสวรรค์ขึ้น โฮ่ง!!!สุนัขพันธ์ชิวาวาชองพ่อฉันเห่าเหมือนฃ่วยเรียกเพียงเสียงเห่าครั้งเดียวพ่อของฉันก็ตื่นในใจฉันคิดว่าเอิ่มฉันเรียกหลายรอบสุนัขเรียกรอบเดียวตื่นแต่ตอนนั้นฉันต้องหยุดคิดเพราะอาการมันแย่ขึ้นพอฉันบอกอาการพ่อเสร็จพ่อทำหน้าตกใจแล้วบอกกับฉันว่า.....แกเป็นตะคริวแน่เลย.....พระเจ้าช่วยยยยย!!ความเงียบเกิดขึ้นพ่อฉันทำหน้ามึนเพราะพึ่งตื่นแม่ฉันลุกขึ้นมาด้วยความตกใจและถามเหตุการณ์แม่จึงบอกให้เปิดเสื้อตรงที่เจ็บให้แม่ดูแม่เห็นรอยบวมแดงขึ้นมาเหมือนคนโดนมดสิบตัวรุมกัดแม่ฉันหยิบเสลดพังพอนขึ้นมาแล้วพอกบริเวณที่เจ็บแล้วแม่ก็ให้กินยาแก้แพ้กับพารา2เม็ด นั่งสักพักฉันก็ดีขึ้นแม่เปิดโทรศัพท์พร้อมหาข้อมูลจากคุณหมอกู(google)แม่บอกว่าอาการอย่างนี้ถ้าไม่ใช่ผึ้งหรือต่อต่อยก็ต้องเป็นนนนนน แมงมุมมมมม พ่อฉันยังอยู่ในอาการมึนและยังไม่เลิกพูดว่าฉันเป็นตะคริว แม่บอกว่าแมงมุมทุกชนิดมีพิษเหมือนกันหมดทุกตัวแต่ว่าน้อยหรือมากเท่านั้นเองและน่าตลกแมงมุมที่กัดฉันเป็นแมงมุมบ้านๆธรรมดาแต่อย่างที่รู้มันมีพิษทุกตัว และฉันได้เกิดอาการแพ้เฉียบพลันเวลาตอนนั้นตี4 พออาการดีขึ้นฉันก็พักผ่อนต่อรอ6โมงเพื่อดูอาการว่าไปโรงเรียนไหวไหม พอ6โมงเสียงนาฬิกาปลุกก็ดังขึ้นฉันยังคงนอนนิ่ง ว่าง่ายๆลุกไม่ขึ้นแต่พอพ่อพูดว่าถ้าไม่ลุกก็ไม่ต้องไปเพราะแสดงว่าไม่ไหวเท่านั้นล่ะคะแสดงความอึดถึกของตัวเองออกมาทันทีลุกอย่างเร็วและไปอาบน้ำแต่ระหว่างเดินก็มึนๆงงๆเวียนหัวอาบน้ำเสร็จจนแต่งตัวเสร็จก็ยังมึนจนแม่บอกพอเถอะรู้แล้วว่าอยากไปแต่สภาพไม่น่ารอดไปเปลี่ยนเสื้อผ้าโทรไปบอกครูซะว่าเป็นอะไรไปไม่ไหวจริงๆถ้าไหวฉันให้แกไปแล้วแต่สภาพเป็นผีงี้ได้เป็นลมแน่และวันนั้นก็ได้แต่กินยากินข้าวและนอนพักอยู่อย่างนั้นคะ พอมาวันนี้เลยไปโรงเรียนได้และถึงจะเวียนหัวนิดหน่อยแต่ก็ต้องไปคะไม่อยากขาดวิชาที่ตัวเองชอบบ่อยๆวันนี้มาแถลงเท่านี้นะคะพรุ่งนี้หรือวันไหนว่างๆจะมาเขียนให้อ่านกันอีกนะคะ
ขอบคุณคะ
ชัญญากัญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น