วันจันทร์ที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2558
ลุ่มแม่น้ำลัวร์
ลุ่มแม่น้ำลัวร์
บทความนี้เป็นบทความต่อจากเมื่อกี้นะคะ จริงๆมันคนละเรื่องคะแต่ว่ามันมีความเกี่ยวข้องกันกับเรื่องเมื่อสักครู่นี้ดังนั้นเอิงจึงเอามาเชื่อมกันนะคะ บทความนี้เป็นบทความเกี่ยวกับ..ลุ่มแม่น้ำลัวร์..หรือที่คนฝรั่งเศสเรียกว่า la Loire เราไปลองอ่านกันเลยนะคะ
ลุ่มแม่น้ำลัวร์ (อังกฤษ: Loire Valley หรือ Garden of
France, ฝรั่งเศส: Vallée de la Loire) เป็นบริเวณทาง
ตอนกลางค่อนไปทางตะวันตกของฝรั่งเศสที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก
กันดีจากคุณค่าของสถาปัตยกรรมและเมืองโบราณที่มีความ
สำคัญทางประวัติศาสตร์ที่รวมทั้งเมืองอองบัวส์, อองแชร์, บลัว
ส์, ชินง, นานต์ส์, ออร์เลอองส์, โซมัวร์ และ ตูร์ แต่ที่สำคัญคือ
พระราชวัง, วัง, ปราสาท และึคฤหาสน์ต่างๆ ที่มีชื่อเสียงเลื่อง
ลือไปทั่วโลกที่รวมทั้งพระราชวังชองบอร์ด หรือ วังเชอนงโซซื่ง
เป็นสถาปัตยกรรมที่สะท้อนให้เห็นถึงความรุ่งเรืองทางวัฒนธรรม
ของฝรั่งเศสในยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาและยุคเรืองปัญญาที่มีต่อการ
ออกแบบและการสร้างสถาปัตยกรรม
ในปี ค.ศ. 2000 องค์การยูเนสโกขึ้นทะเบียนบริเวณตอนกลาง
ของลุ่มแม่น้ำลัวร์ระหว่างแมน (Maine River) และ ซุลลีย์-เซอร์-
ลัวร์ให้เป็นมรดกโลก[1] ในการเลือกภูมิภาคลุ่มแม่น้ำลัวร์ที่ครอบ
คลุมจังหวัดลัวเรต์, ลัว-เรต์-แชร์, แองดร์-เอต์-ลัวร์, and แมน-เน
ต์-ลัวร์ทางคณะกรรมการกล่าวถึงภูมิภาคลุ่มแม่น้ำลัวร์ว่าเป็น
บริเวณที่ “มีความงามของภูมิทัศน์ทางวัฒนธรรมอันเด่น, และมี
ความสวยงามอันเลอเลิศที่ประกอบด้วยเมืองและหมู่บ้านสำคัญ
ในประวัติศาสตร์, อนุสรณ์ทางสถาปัตยกรรมอันสำคัญ - ชาโต -
และแผ่นดินที่ได้รับการพัฒนาทางการเกษตรกรรมและเปลี่ยน
แปลงที่เกิดจากความสัมพันธ์ระหว่างผู้ตั้งถิ่นฐานในท้องถิ่นและ
สิ่งแวดล้อมรอบข้าง โดยเฉพาะตัวแม่น้ำลัวร์เอง”
ปราสาทและวังแห่งลุ่มแม่น้ำลัวร์
ภูมิภาคลุ่มแม่น้ำลัวร์เป็นที่ตั้งของ
พระราชวัง, วัง, ปราสาท และึคฤหาสน์กว่าสามร้อยหลังที่เริ่ม
ต้นด้วยการสร้างเป็นป้อมปราการเพื่อการป้องกันข้าศึกศัตรูใน
คริสต์ศตวรรษที่ 10 มาจนถึงเปลี่ยนแปลง หรือการสร้างวังใหม่
อันโอ่อ่าหรูหราอีกห้าร้อยปีต่อมา เมื่อพระมหากษัตริย์ฝรั่งเศส
ทรงเริ่มสร้างพระราชวังขนาดใหญ่ในบริเวณนี้ บรรดาขุนนางผู้ไม่
กล้าที่จะอยู่ห่างไกลจากราชสำนักอันเป็นพื้นฐานของอำนาจก็ทำ
ตาม การมาสร้างปราสาทราชวังกันในบริเวณที่มีภูมิทัศน์อันงด
งามเป็นการดึงดูดนักออกแบบสวนภูมิทัศน์ที่ตามมาด้วย
เมื่อมาถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 พระเจ้าฟรองซัวส์ที่ 1 ทรง
ย้ายราชสำนักจากลุ่มแม่น้ำลัวร์กลับไปยังปารีส สถาปนิกคน
สำคัญๆ ที่เคยทำงานในบริเวณนั้นก็ย้ายตามกลับไปด้วยแต่ลุ่ม
แม่น้ำลัวร์ก็ยังคงเป็นสถานที่บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ส่วนใหญ่
ยังนิยมที่จะเสด็จมาประทับ เมื่อพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 เสด็จขึ้น
ครองราชย์ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 พระองค์ก็ทรงใช้ปารีสเป็นศูนย์
กลางของอำนาจอย่างถาวรโดยการทรงสร้างพระราชวัแวร์ซายส์
ที่ไม่ไกลจากปารีสเอง แต่กระนั้นผู้ที่เป็นที่โปรดปรานของพระ
มหากษัตริย์และคหบดีผู้มั่งคั่งก็ยังคงมาบูรณปฏิสังขรณ์
วังหรือคฤหาสน์ หรือ สร้างสิ่งก่อสร้างใหม่อันหรูหราที่ใช้เป็นที่
พำนักระหว่างฤดูร้อนกันในบริเวณนี้
วังและคฤหาสน์มาถูกทำลายหรือปล้นทำลายไปมากระหว่างการ
ปฏิวัติฝรั่งเศส ไม่เช่นนั้นก็เกิดจากการทำลายโดยเจ้าของที่
กลายเป็นขุนนางตกยากในชั่วข้ามคืนเมื่อหัวหน้าครอบครัวถูก
ปลดและบั่นคอด้วยกิโยติน ระหว่างสงครามโลกครั้งที่
หนึ่ง และ สงครามโลกครั้งที่สองวังหรือคฤหาสน์บางหลังก็ถูก
เกณฑ์ให้เป็นกองบัญชาการทหาร และบางแห่งก็ยังคงใช้ต่อมา
จนกระทั่งสิ้นสงครามโลกครั้งที่สอง
ในปัจจุบันวังหรือคฤหาสน์ที่เป็นสมบัติส่วนบุคคลก็ใช้เป็นที่
พำนัก มีบ้างที่เปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมได้ หรือบางแห่งก็
เปลี่ยนไปเป็นโรงแรม หรือบางแห่งก็กลายมาเป็นที่ทำการของ
รัฐบาลท้องถิ่น สิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่บางแห่งเช่นพระราชวังชอง
บอร์ดก็ได้รับการบริหารโดยรัฐบาลกลางและกลายเป็นสถานที่ดึง
ดูดนักท่องเที่ยวเป็นจำนวนหลายหมื่นคนต่อปี
ปราสาทและวังที่อยู่ในข่ายที่เรียกว่าปราสาทและวังแห่งลุ่มแม่น้ำลัวร์
คำจำกัดความของสิ่งก่อสร้างที่อยู่ในข่าย “ปราสาทและวังแห่ง
ลุ่มแม่น้ำลัวร์” ยังไม่เป็นที่ตกลงกันได้ แต่ข้อสำคัญหลักคือเป็น
วังที่ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำลัวร์ หรือ แควที่มาบรรจบกับแม่น้ำลัวร์เช่น
บนฝั่งแม่น้ำแมน, แม่น้ำแชร์, แม่น้ำแองดร์ หรือ แม่น้ำแมนครูส
พระราชวังอองบัวส์
พระราชวังอองแชร์
วังอาเซย์-เลอ-ริโด
พระราชวังบลัวส์
วังบูร์เดเซียร์
พระราชวังชองบอร์ด
วังโชมงต์
วังเชอนงโซ
วังชาโตเติง
วังเชอแวร์นีย์
ลองเฌส์
วังโลคส์
วังเมอนาร์
มงต์โซโร
วังเพลซีส-บูร์เร
ปราสาทริโว
วังโซมัวร์
วังซุลลีย์
วังทาลซีย์
วังทรูส์เซย์
วังอูส์เซ
วังวาลองเซย์
วังวิลลองดรีย์
เป็นยังไงบ้างคะอยากไปใช่ไหมล่ะคะ = =สาธุขอให้ได้ไปกันทุกคน
คะรวมเอิงด้วย55วันนี้ก็ขอจบบทความเพียงเท่านี้นะคะสวัสดีคะ
ขอบคุณคะ
ชัญญากัญ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น